همچو کشتی شکسته رو به ساحل کرده‌ایم

بر سر کوی تو ما از شام ویران آمدیم	با غزالان حرم جمع پریشان آمدیم
ای عزیز فاطمه با کودکان زار تو	با ولی حق تعالی عابد بیمار تو
آمدیم از شام غم افزا پی دیدار تو	مو کنان مویه کنان سر در گریبان آمدیم
ما به یاد روی تو طی منازل کرده‌­ایم	همچو کشتی شکسته رو به ساحل کرده­‌ایم
بر سر قبر تو با اطفال منزل کرده‌­ایم	آگهی از حال ما مفتون و حیران آمدیم
قامت سجاد از داغت کمان گردیده است	از کف اطفال تو صبر و توان گردیده است
خواهرت زینب امیر کاروان گردیده است	که به طوف کوی تو افسرده نالان آمدیم
بعد قتلت دستگیر و واله و حیران شدیم	اندرین وادی حیرت جمله سرگردان شدیم
از جفای ظلم عدوان بی سرو سامان شدیم	تا به معراج حقیقت راحت جان آمدیم
تا که در ویرانه ما را گشت منزل روز و شب	در خرابه جان ما غمدیدگان آمد به لب
خانۀ بی سقف و بام میهمان یاللعجب	ما برون از شام غم با چشم گریان آمدیم
ظلم بی حد و حساب فتنه‌­های رنگ رنگ	آه از شام خراب مردم بی نام و ننگ
بر سر ما می‌­زدند از بام خاک چوب و سنگ	بی سر و سامان شدیم تا به سامان آمدیم
بزم ماتم را در این عالم مهیا کرده‌­ایم	جان شیرین را فدای حق تعالی کرده­‌ایم
در دل ذرات مافیها تو مأوی کرده	ما چو مهری از پی خورشید تابان آمدیم
رنج راه شام و تن رنجور پا پر آبله	قلب محزون حال خسته دل شکسته سلسله
نیست دیگر در کف ما صبر و تاب حوصله	که چنین محزون سرگردان حیران آمدیم
شاه مظلومان تو در خواب خوش و ما غمگسار	قاسم و عباس اکبر عون داری در کنار
جان نثاری گرد شمع عارضت پروانه‌­وار	ما به سان قطره در دریای عمان آمدیم
تا قیامت پرچم جان بازی‌ات برپاستی	دستگیر خلق عالم شافع فرداستی
تو عزیز حق تعالی زهرۀ زهراستی	عندلیب آسا به گلزار تو نالان آمدیم
از فراقت یوسف جان پیر شد یعقوب عشق	داد از کف صبر و طاقت از غمت یعقوب عشق
ابر آسا دیده گریان طالب مطلوب عشق	همچو یوسف ما به نزد پیر کنعان آمدیم