اسیر کنده و زنجیر کین بیمار می‌باشد

دلم غمگین ز دست مردم خون خوار می­‌باشد	به چشمم روز روشن همچو شام تار می­‌باشد
نمی­‌دانم خدا را در حقیقت مصلحت چه‌بود		که در هر گلستانی مونس گل، خار می­‌باشد
زبس گویم حدیث روی آن لیلی لیلا را		دلم مجنون و سرگردان به هر کهسار می­باشد
اگر سد رهم حور بهشت و قصر رضوان شد		ولی عاشق خدا را طالب دیدار می­‌باشد
مؤذن صبحدم در بام قصر دلبری می­‌گفت		همه در خواب ناز و دلبرم بیدار می‌­باشد
شب مهتاب بنشستم لب جوی چمن دیدم		به گرد غنچه‌ی هر گل هزاران خار می­‌باشد
غل و زنجیر و زخم تیر و جورمشرکین سهل است		ولیکن هجر مه­رویان بسی دشوار می­‌باشد
حضور شاهد یکتا به زاهد دم بدم گفتم		بهشت جاودانم طلعت دلدار می­‌باشد
درآ در بزم عشاق و ببین با دیدۀ عبرت		که عاشق پای تا سر محو روی یار می‌­باشد
اگر خواهی بیابی یوسف مصر حقیقت را		برو لختی تماشا کن سر بازار می­‌باشد
ملایک در بساط قرب حق سر در گریبانند		برای آن که دخت مرتضی افگار می‌­باشد
تعالی الله آن رأسی که زیب دامن حق بود		ولی امروز زیب دامن اشرار می­‌باشد
امان از گردش دوران و کید مردم بدخواه		اسیر کـُنده و زنجیر کین بیمار می‌­باشد