پنهان به زیر تیغ و سنانم بیا بیا

ای عندلیب گلش جانم بیا بیا	آرام جان و روح روانم بیا بیا
از مشرق خیام برون آمدی مهین	آخر ببین تو آه و فغانم بیا بیا
ای میر کاروان یتیمان بی گناه	رفت از کفم شکیب و توانم بیا بیا
این دشت گر مخوف و عدو در کمین بود	ای رهنمای دل شده­‌گانم بیا بیا
حیران شدی به دامن صحرا برای من	هر دم به سوی تو نگرانم بیا بیا
هر لحظه‌ای صدای تو بر گوش می‌­رسد	از چشم تو اگر که نهانم بیا بیا
خوب آمدی که تا ز نهالم بری بری	در طرف دشت گشته مکانم بیا بیا
بردار برقع را ز جمال دلت ببین	از هر طرف نهان و عیانم بیا بیا
گر نیستم مقابل روی تو خواهرا	پنهان به زیر تیغ و سنانم بیا بیا
بانوی بانوان تو که ره گم نکرده‌ای	خوش آمدی به نام و نشانم بیا بیا
چون کـَشتیـَم به قلزم خون گشته غوطه ور		در جسم من که نیست روانم بیا بیا
زیر سنان و نیزه و شمشیر و تیغ تیز	ای خواهر عزیز نهانم بیا بیا
می­‌خواستم که روی تو بینم دم ممات	یک دم نداد شمر امانم بیا بیا
ای قطره گفت شاه شهیدان به خواهرش	تو یاوری به غمزدگانم بیا بیا