گر نیستی خدای زمین و زمان، که ای؟!

در دادگاه دل که جلوس سلام توست	دارالسلام خلوت و راز خِـیام توست‌
ارواح کائنات نگهدار این دلند	در دل سریر سلطنت انتظام توست‌
ره کس نیافت در حرم کبریای دل	چون دل صراط اقوم دارالمقام توست‌
در روز رستخیز که اشیاء کنند قیام	گویم که هر قیام شود از قیام توست‌
بر بال و برگ و صفحه اوراق کائنات	بنوشت کلک صنع نگارنده نام توست‌
روح القدس که کون گرفته به زیر پر	اندر کمند و سلسله و بند و دام توست‌
تو ممکن الوجودی و هم علت قدم	چون ذی‌وجود جل علا ذوالانام توست‌
عالم تمام فانی و سرحد نیستی است	باقی خدای سرمد و وجه کرام توست‌
ای والی ولایت و ای مرتضی علی	دنیا و آخرت زقیام و قیام توست‌
قاف قدم که مرکز وحی و نزول هست	غیب الغیوب قائمه دارالسلام توست‌
درمان درد داروی بیمار و مبتلا	شهد لقا و باده می لعل فام توست‌
مفتاح باب جنت و دوزخ به دست توست‌	یوم الحساب بخشش و احسان مرام توست‌
دریای علم و فضل تو را نیست انتها	گنج علوم چشمه فیض مدام توست‌
گرنیستی خدای زمین و زمان که ای	گویم نه ای و خدا ذوالانام توست‌
در هر کجا که رفت سروش دلم بدید	آنجا جلوس لشکر و گرد خیام توست‌
آن کس که بین باطل و حق را کند جدا	آن عدل و داد و قدرت و رمز مرام توست‌
نشناخت کس به غیر نبی و خدا تو را	آنکس تو را شناخت خدا و امام توست‌
این شش هزار و ششصد و شصت و شش آیه ­ای	باشد کتاب و منزل و وصف مقام توست‌
آن کوثر بهشت که شهر لقا در اوست	یک قطره­ ای ز ساغر و مینا و جام توست‌
گر وحی آورد بر خاتم امین وحی	این رتبه از مقام تو باشد پیام توست‌