گفتم که خدا را نتوان دید، توان دید

ای آن که جهان قطره‌ای از جوی تو  باشد

دریای مشیت ز هیاهوی تو باشد

در تحت لوای تو نه این ملک جهان است

ارکان ملک لشکر نیروی تو باشد

هر لحظه کنم سیر در این ارض و سماوات

پیش نظرم طاق دو ابروی تو باشد

محراب نماز من و مخلوق عوالم

ای کان ملاحت همه ابروی تو باشد

ای حجت حق قائمۀ عرش مشیت

هر دیده ذرات جهان سوی تو باشد

آن وصف لقایی که خدا گفت به قرآن

آن دیدن وجه و رخ نیکوی تو باشد

گفتم که خدا را نتوان دید توان دید

آن آینۀ ذات هو الهوی تو باشد

آفاق که در فلک امانند از آن رو

چون بسته به یک تار سر موی تو باشد

آن قبله که در قائمۀ عرش معلاست

آن زادگه کعبۀ یاهوی تو باشد

ای منتقم خون شهیدان حسینی

تا کی به نهان قدرت و نیروی تو باشد

سرهای همه دشمن آئین محمد

در صحنه میدان غزاگوی تو باشد

ای غنچۀ بشکفتۀ گلزار ولایت

عطرات جهان ذره‌ای از بوی تو باشد

ای صاحب تیغ دو سر شاه ولایت

جاء الحق حق نقش به بازوی تو باشد

تا ظل ولایت به سرت هست ولیّی

قطرات دل قطره ثناگوی تو باشد