موسی جعفر سرش بنهاده بر زانوی غم

صادق آل محمد قبله کروبیان	شد شهید از زهر کین مصباح عرش آسمان
رفت آن آموزگار مکتب علم لدن	بحر احسان قلب پرخون در حیات جاودان
یک دلی بی‌غم نباشد از کهین و از مهان
موسی جعفر سرش بنهاده بر زانوی غم	قامت معصومه خم گردید از بار الم
شد جهان ماتمکده از نالۀ اهل حرم	شد زعدلش واژگون قصر خطا کاخ ستم
صبر و طاقت داده از کف از غمش پیر و جوان