فرماندۀ کونین بود مادر سادات

هر لحظه کنم بر همه آفاق مباهات

خلّاق جهان دارم و سلطان سماوات

دست طلبم سوی خلایق نگشایم

ز آن رو که منم ریزه خور خالق ذرّات

رزّاق جهان خالق و مرزوق، خلایق

از فیض عظیمش شده ابنای جهان مات

از اوّل ایجاد جهان تا به قیامت

فرماندۀ کونین بود مادر سادات

آن اعظم اسماء خداوند که باشد

گفتم که بود فاطمه آن قبلۀ حاجات

آن گوهر گنجینۀ اسرار الهی ست

گردیده نهان در صدف بحر مهمّات

در شأن بتول نبوی امّ عوالم

نازل شده قرآن مبین مجمع آیات

بر جاه و جلالش نتوان پی بَرَد انسان

زهرا که بود کاشف اسرار کرامات

آن نور که ظلمات جهان کرده منوّر

از پرتو خورشید ولا نور رخ ذات

در کفۀ کفّش بود از امر خداوند

جان همه مخلوق جهان، ارض و سماوات

از درگه حق رانده شود آن که در عالم

بشکست دل فاطمه خورشید ولایات

بر حق و حقیقت مکنی ظلم و تعدّی

ای «قطره» شوی غرق به دریای بلیّات

دانی چه کسی مستحق لعن خدا هست

آن کس که شکسته دل زهرا به خیانات

رسوا شود آن طایفه کردند خیانت

بر دین نبی، عترت و قرآن و امانات

از بهر ستمکار دنی خائن آئین

آماده شده آتش زقّوم مکافات